Μια συνάντηση του Βοιωτού με τον Χρήστο Παλαιολόγο το 1988. Μια συνέντευξη που παραμένει επίκαιρη 21 χρόνια μετά

Είναι αναμφίβολα εντυπωσιακό το πώς μια πολιτική συνέντευξη μπορεί να παραμένει επίκαιρη 21 χρόνια μετά τη λήψη της. Κι όμως είναι δυνατόν: όταν ο συνεντευξιαζόμενος αρθρώνει ρωμαλέο και μεστό πολιτικό λόγο, όταν εντάσσει τις προγραμματικές του δεσμεύσεις στη διατύπωση ενός ευρύτερου οράματος και στην υλοποίηση ενός πολιτικού και στρατηγικού προτάγματος για την πολυεδρική ανάπτυξη μιας μικρής πόλης στην ελληνική επαρχία.

Πρόκειται για την περίπτωση της συνέντευξης που ο Χρήστος Παλαιολόγος παραχώρησε, όντας αντιδήμαρχος Λεβαδέων το 1988, στο βραχύβιο τοπικό περιοδικό ΠΟΛΗ (φωτό), στον Βοιωτό και τον εκλεκτό φίλο Δημήτρη Βασιλάκη. Οπως όλες οι συνεντεύξεις και αυτή του Χρήστου Παλαιολόγου έχει τη δική της μικρή ιστορία και το ενδιαφέρον παρασκήνιο που θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμη και σήμερα πολιτικές αντιδράσεις και ζωηρές συζητήσεις.

Ομως το σημαντικό δεν είναι αυτό εδώ. Είναι η προφητική διάσταση αυτής της πολύωρης συνομιλίας, είναι η εκ των προτέρων αφήγηση μεγάλου μέρους της ιστορίας της Λιβαδειάς, όπως ο Χρήστος Παλαιολόγος πραγμάτωσε, στο μέτρο που του αναλογούσε, όταν 2 χρόνια αργότερα και για 12 συναπτά ανέλαβε τα ηνία της βοιωτικής πρωτεύουσας.

Αξίζει πραγματικά να διαβάσει κανείς από την αρχή ως το τέλος την εκτεταμένη αυτή συζήτηση για να παρακολουθήσει την σταδιακή εκδίπλωση των απόψεων ενός ανθρώπου αφοσιωμένου εξαρχής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και περαιτέρω ποια και πόσα από τα οράματά του υλοποίησε όταν ανέλαβε την δημοτική αρχή στη Λιβαδειά.

Επιπλέον η συνέντευξη Παλαιολόγου παρουσιάζει ενδιαφέρον και από ιστορική άποψη καθώς ο αντίκτυπός της στην τότε μικρή λιβαδείτικη κοινωνία υπήρξε τεράστιος και δεν θα αφίστατο σημαντικά της αληθείας η διαπίστωση ότι απετέλεσε ένα από τα εφαλτήρια για τις μετέπειτα μεγάλες πολιτικές και εκλογικές του επιτυχίες.

Οχι που είμαι μπροστά αλλά, με την πείρα και την εμπειρία των 21 χρόνων που έφυγαν, μπορώ με ασφάλεια να υποστηρίξω ότι η συζήτηση αυτή του 1988 είναι η σημαντικότερη συνέντευξη για τα δημοτικά πράγματα της Λιβαδειάς που έχει δημοσιευτεί ποτέ. Δείτε την ολόκληρη εδώ, όπως ακριβώς δημοσιεύτηκε στο 1ο τεύχος του περιοδικού ΠΟΛΗ τον Μάη του 1988.

ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ: ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ
ΧΡ. ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ: ΠΡΕΠΕΙ Ν' ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΠΟΛΛΑ
Θεωρήσαμε σκόπιμο, στο πρώτο μας τεύχος, να έχουμε μια συνέντευξη με τη δημοτική αρχή της πόλης μας. Το ταξίδι του κ. δημάρχου στη Σοβιετική Evωση δεν μας επέτρεψε να έχουμε τον κ. Γιάννη Περγαντά σ' αυτό το τεύχος.
Σίγουρα ήμασταν σε πολλά από τα δημοτικά μας ζητήματα όχι καλά ενημερωμένοι και σίγουρα δεν αποκαλύψαμε σκάνδαλα. Ο οποιοσδήποτε νομίζει ότι είναι καλύτερα ενημερωμένος, ή έχει κάποιες διαφορετικές απόψεις από τον κ. αντιδήμαρχο, μπορεί να τις εκφράσει στο επόμενο τεύχος. Σ' αυτό το σκεπτικό υποθέτουμε ότι θα κινηθούν και οι επόμενες συνεντεύξεις.

- Πρώτα απ' όλα θα θέλαµε να µας πείτε πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε µε την Τοπική Aυτoδιoίκηση.
-Δεν ασχολούμαι μόνο τούτη την τετραετία με την Τ.Α. Ασχολήθηκα και πα­λιότερα, αλλά και πριν βάλω υποψηφιότητα για να εκλεγώ στο Δημοτικό Συμβούλιο (ΔΣ). Από φοιτητής, για κάποια πράγματα που α­φορούσαν την Τ.Α., ένιωθα μια ιδιαίτερη ε­πιθυμία, θα έλεγα έρωτα για την Τ.Α. Ακόμα και το 1978 που μόλις πρωτοήρθα στη Λιβα­δειά, αφού είχα τελειώσει τις σπουδές μου και το στρατιωτικό, άρχισα να ασχολούμαι με το τι ακριβώς γίνεται στην πόλη, ποια είναι τα προβλήματά της.

Θυμάμαι, είχα κάνει μια πρώτη δουλειά, είχα μαζέψει όλες τις αποφά­σεις του Δ.Σ., για να δω με τι ασχολείται, καθώς έβλεπα ότι τα περισσότερα προβλήματα της πόλης περνούσαν μέσα από την Τ.Α. Βέ­βαια, μέχρι το '81 - '82 το νομικό πλαίσιο δεν επέτρεπε και πολλά πράγματα θεσμικά ν' ασχοληθείς με την Τ.Α. παρά μόνον διεκδι­κητικά. Από το '81 -'82 έγιναν κάποια πράγματα όπου μπορείς ν' ασχοληθείς και θεσμικά, δηλαδή πιο ουσιαστικά. Το ζήτημα είναι ότι τα περισσότερα προβλήματα της πόλης περνούν µέσα από την Τ.Α., κι αυτό είναι βασικός λόγος, εφόσον αγαπάς την πόλη σου, ν' ασχοληθείς µε την Τ.Α.

-Πείτε µας, ποια είναι αυτά τα και­voύργια πλαίσια στα οποία µπορεί να κινηθεί η Τ.Α.;
-Πριν από το '81 - '82, ουσιαστι­κά οι δήµοι και οι κοινότητες είχαν αρµοδι­ότητες κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, το µάζε­µα των σκουπιδιών, την ταφή των νεκρών και την έκδοση ληξιαρχικών πράξεων και πιστο­ποιητικών. Μετά το 1982 και µε το νόµο 1270/82 καθιερώνεται µια σειρά καινούργιων νόµων, όπως ο νόµος που κατοχυρώνει τη λα­ϊκή συµµετοχή -δηλαδή τα συνοικιακά συµ­βούλια- και δίνει µια αναλογικότερη έκφρα­ση στο Δ.Σ. (µεγαλώνει ο αριθµός των συµ­βούλων και δίνεται µια αναλογικότητα, δίνε­ται η ευχέρεια να εκφράζονται περισσότερες απόψεις στο δήµο).
Επίσης δίνεται η δυνατότητα να εκ­φράζονται οι οικισµοί µε την εκλογή των παρέδρων.
Στη συνέχεια υπήρξε ο νόµος 1416/84, ο οποίος δίνει τη δυνατότητα στην Τ.Α. να αναπτύξει και επιχειρηµατική δραστηριότητα, µε τις δηµοτικές επιχειρήσεις, ή µε την υπο­γραφή προγραµµατικών συµβάσεων µε την κεντρική εξουσία ή µε οργανισµούς, όπως ο ΕΟΤ, και να εκτελεί έργα, δυνατότητες που δεν είχε µέχρι σήµερα. Για πρώτη φορά επίσης δίνεται η δυνατότητα να παρέχονται αρ­µοδιότητες και πόροι, όµως από τότε µέχρι σήµερα αυτό δεν έχει ακόµα λυθεί. Δεν έχουν εκδοθεί τα Προεδρικά Διατάγµατα που µετα­βιβάζουν αρµοδιότητες και πόρους από την κεντρική εξουσία.
Πάντως, δόθηκε ένας άλλος αέρας µ' αυτό το θεσµικό πλαίσιο που σας είπα. Απέ­χει όµως πολύ από τα αιτήµατα που βάζει η Τ.Α. πανελλαδικά, αν το θέλετε, και συνολικά όλοι οι πολιτικοί φορείς. Όλος ο κόσµος της Τ.Α. βάζει αίτηµα, και µάλιστα αυτή τη φορά πολύ πιο έντονο, για ουσιαστικές αρ­µοδιότητες και ουσιαστικούς πόρους στην Τ.Α. Γι' αυτό µιλάµε, δηλαδή συνθηµατολο­γείται το αίτηµά µας που βγήκε οµόφωνα στο Συνέδριο για διοικητική και οικονοµική αυ­τοτέλεια της Τ.Α., που αυτή τη στιγµή δεν υπάρχει.

-Έχετε δεσµευτεί προσωπικά για τη λειτουργία των συνοικιακών συµβoυλίων (Σ.Σ.) από τον Σεπτέµβρη. Κοντεύει να φτάσει ο Μάης και ακόµα δεν λειτουργούν. Γιατί;
-Δεν είναι µόνο προσωπική δέσµευ­ση το θέµα µε τα Σ.Σ. Εγώ ήδη από το προηγούµενο Δ.Σ. το βάζω αίτηµα και θέµα. 'Ηδη ο συνδυασµός που κατεβήκαµε στις ε­κλογές έχει δεσµευτεί και το έχει συµπεριλά­βει στο πρόγραµµά του και ακόµα και ο δήµαρχος έχει δεσµευτεί δηµόσια. Είναι θέµα συνολικά του Δ.Σ. Αυτή τη στιγµή νοµίζω ότι ούτε ο δήµαρχος ούτε και εγώ, ακόµα περισσότερο, "κολλάµε" αυτή τη διαδικασία. Η επιτροπή του Δ.Σ., η οποία είναι επιφορ­τισµένη µε το θέµα, έχει ελαφρώς καθυστε­ρήσει. Ασχολείται αυτή την περίοδο και συ­νεδριάζει. Πρέπει να κάνει µια εισήγηση στο Δ.Σ. ολοκληρωµένη τώρα, που να λέει ότι θα γίνουν εκλογές έπειτα από τόσο χρόνο και µε συγκεκριµένη διαδικασία, να ληφθούν κάποια µέτρα, να ψηφιστεί το σχετικό κονδύλι από το Δ.Σ. κ.λπ., για πρακτικά δηλαδή θέµατα.
Αυτή τη στιγµή υπάρχει ο θεσµός, δηλαδή το πώς είναι χωρισµένες οι συνοικίες, από πόσα µέλη αποτελείται το Σ.Σ., ποιο είναι το εκλογικό σύστηµα, αυτά τα πράγµατα τα έχει ψηφίσει το Δ.Σ. Μένει η ηµεροµηνία και τα πρακτικά θέματα της εκλογής. Πι­στεύω ότι οπωσδήποτε µέσ' στο χρόνο αυτό θα λειτουργήσουν. Εξακολουθώ να είµαι δη­µόσια δεσµευµένος και βέβαια αυτή τη φορά και γραπτώς. Αλλά το θέµα δεν αφορά µόνο εµένα προσωπικά.

-Παρατηρούµε ότι οι εξαγγελίες της παράταξης που άρχει αυτή τη στιγµή στο δή­µο και οι αποφάσεις του Δ.Σ. παρουσιάζουν µια καθυστέρηση στο να γίνουν πράξη. Τι κάνετε ώστε οι αποφάσεις να υλοποιούνται γρηγορότερα; Γιατί στη συγκεκριµένη περί­πτωση που τα Σ.Σ. είναι θεσµοθετηµένα από το '82 κι έχουµε ήδη '88 ακόµα περιµένου­µε; Και βέβαια δεν είναι η µόνη περίπτωση.
-Τα Σ.Σ. έχουν θεσµοθετηθεί στο προηγούµενο Δ.Σ., αν θυµάµαι καλά, περίπου το 1984 και δεν έχουν πραγµατοποιηθεί. Ση­µαίνει ότι το Δ.Σ. έχει συνολικά µια ευθύνη, αλλά και ο καθένας που δεν προώθησε και δεν ψήφισε την υλοποίηση των Σ.Σ. έχει ευ­θύνη γι' αυτή την υπόθεση.

-Εµάς µας ενοχλεί το πρόβληµα αυτό της κωλυσιεργίας, τη στιγµή που σ' άλ­λους δήµους της χώρας τα Σ.Σ. ήδη λειτουρ­γούν.
-Να σας πω κάτι. Για τα Σ.Σ. υ­πάρχει ένα πρόβληµα σοβαρό. Νοµίζω ότι αν δεν λυθεί θεσµικά, θα εκφυλι­στούν τα Σ.Σ., όπως έχουν σχεδόν εκφυλιστεί σ' ολόκληρη την Ελλάδα. Αυτό γιατί ο νό­µος, ενώ τα καθιέρωσε, δεν δεσµεύει το Δ.Σ. να παραχωρήσει αρµοδιότητες στα Σ.Σ. Το Σ.Σ., λοιπόν, σύµφωνα µε το νόµο είναι συµβουλευτικό όργανο. Και σαν τέτοιο, εφό­σον δηλαδή δεν είναι αποφασιστικό όργανο, δεν έλκει τον κόσµο να συµµετέχει, µε απο­τέλεσµα σχεδόν στους περισσότερους δήµους να υπάρχει ένας εκφυλισµός των Σ.Σ.

Ο κ. δήµαρχος παλιότερα είχε δεσµευτεί και ισχυ­ρίζεται ότι αυτός ήταν ο λόγος που δεν κα­θιέρωσε τα Σ.Σ., γιατί φοβόταν ότι θα εκφυ­λιστούν, δηλαδή εφόσον είναι συµβουλευτικά, θα γίνονταν στην καλύτερη περίπτωση κάποια εκδοτήρια ψηφισµάτων µόνο. Ετσι κι αλλιώς θα ήταν ουσιαστικά χωρίς αρµοδιότητες. Υπάρχει βέβαια µια πρόταση, να δεσµεύεται το Δ.Σ. σε κάποια έργα που αφορούν τις συνοι­κίες και να ψηφίζει οµόφωνα τις αποφάσεις των Σ.Σ. όπως είναι. Είναι ο µόνος τρόπος ώστε τα Σ.Σ. από συµβουλευτικά όργανα που είναι, να γίνουν και αποφασιστικά. Είναι ένα θέµα που θα το δούµε τώρα µε την εκλογή, όµως είναι καλύτερα να λυθεί οριστικά θε­σµικά. Γιατί αν σήµερα το Δ.Σ. πάρει µια τέ­τοια απόφαση, δεν δεσµεύει ένα άλλο Δ.Σ. να πάρει αυτή την απόφαση. 'Οταν µπορέσει ο νόµος να λύσει αυτό το θέµα οριστικά, τότε τα πράγµατα θα είναι πολύ καλύτερα γι' αυ­τή την υπόθεση.

-Αυτό προσεγγίζει το προσωπικό σας όραµα για την Τ.Α.;

-Το δικό µου όραµα για την Τ.Α. πάει πολύ µακριά. Εγώ βλέπω ότι η Τ.Α. θα πρέπει να είναι η τοπική κυβέρνηση. Κι όταν λέω τοπική κυβέρνηση, εννοώ ότι το κράτος, έτσι όπως είναι σήµερα δοµηµένο, είναι πολύ συγκεντρωτικό. Είναι ένα κράτος που έχει α­ποδειχτεί αναποτελεσµατικό, αντιαναπτυξιακό, µ' όλα τα προβλήµατα που έχουν συσσωρευ­τεί σε µια συγκεντρωτική κοινωνία, όπως και σε οποιαδήποτε κοινωνία που είναι συγκεντρωτική. Εγώ πιστεύω ότι µε την αποκέ­ντρωση των εξουσιών, µε βασικό στάδιο την Τ.Α., όπου τα τοπικά πράγµατα µπορεί να α­ποφασίζει και να διαχειρίζεται η τοπική κοι­νωνία µε τη συµµετοχή του λαού και να λο­γοδοτεί η Τ.Α. απευθείας στο λαό, είναι ο καλύτερος τρόπος για να λειτουργήσει ανα­πτυξιακά και κοινωνικά, οικονοµικά και πο­λιτικά. Με ένα κεντρικό σχεδιασµό, όπου µπορεί η κυβέρνηση να σχεδιάζει τα θέµατα εξωτερικής πολιτικής, τα της εθνικής οικονο­µίας κι όλα τ' άλλα, από την τοπική τήρηση των νόµων µέχρι τους τοπικούς φόρους -να ξέρει δηλαδή ο πολίτης γιατί πληρώνει τον Α φόρο και όχι τον Β, τώρα δεν ξέρει- το θέµα της παιδείας ολοκληρωτικά, το θέµα υγεί­ας, αυτά όλα τα χειρίζεται η Τ.Α. Αυτό είναι το όραµα το δικό µου και πιστεύω µιας σει­ράς ανθρώπων που ασχολούνται µε την Τ.Α. προοδευτικά και δηµοκρατικά.

-Δεν νοµίζετε ότι κάπως αvτιφά­σκετε; Ή αυτός ο σχεδιασµός σας επιβάλλε­ται άνωθεν; Εσείς δεν µπορείτε να λειτουρ­γήσετε τα Σ.Σ. εδώ και 4 χρόνια! Εκτός πια και αν το όλο σύστηµα πάσχει και πρέπει ν' αλλάξει όλη η δοµή, ακόµα και των Δ.Σ.
-Ναι, πρέπει ν' αλλάξει όλη η δοµή θεσµικά.

-Η αλλαγή της δοµής από πάνω προς τα κάτω, δηλαδή µε νόµο ή θεσµικά, ό­πως το λέτε εσείς, δεν βρίσκετε ότι ουσιαστι­κά δεν ξεφεύγει από τη συγκέντρωση εξουσί­ας σε κάπoιoυς µηχανισµούς (υπoυργεία κ.λπ.); Άρα, µήπως ενισχύεται έτσι η συγκέvτρωση της εξουσίας;
-Γι' αυτό και η Τ.Α. αναπτύσσει ένα διεκδικητικό κίνηµα σήµερα και µιλάει για διοικητική και οικονοµική αυτοτέλεια. Δηλα­δή, να γίνει ένας καινούργιος κώδικας για την Τ.Α. που να παρέχει αρµοδιότητες και πό­ρους. Θεσµοθετηµένα αυτά τα πράγµατα ό­µως, που να µεγαλώνουν αυτόν ακριβώς το ρόλο της τοπικής κυβέρνησης. Για παράδειγ­µα: δόθηκε πέρυσι στην Τ.Α., χωρίς να θε­σµοθετηθεί, η συντήρηση και επισκευή των σχολικών κτηρίων που µέχρι τότε τις διαχει­ριζόταν το κράτος -κεντρικά θα λέγαµε- µε αποτέλεσµα να δαπανώνται τεράστια κονδύλια και να µην γίνεται καµιά ουσιαστική επισκε­υή και συντήρηση των κτηρίων.

Πέρυσι τα ανέλαβε η Τ.Α. και βέβαια έχει ένα πολύ κα­λύτερο αποτέλεσµα. Είναι ένα πολύ µικρό παράδειγµα. Πόσω µάλλον αν µιλήσουµε για τα γενικότερα προβλήµατα που υπάρχουν τούτη τη στιγµή. Ήδη έχει εκδοθεί ένα οµό­φωνο ψήφισµα και η Τ.Α. διεκδικεί αυτά τα πράγµατα, δεν ξέρω αν η κυβέρνηση, πιεσµένη κι από άλλα προβλήµατα και δυσκολίες, προχωρεί. Αυτό το πράγµα όµως είναι ένα ό­ραµα και αίτηµα για το οποίο αγωνίζεται κό­σµος που βρίσκεται σε διαφορετικά κόµµατα, παρατάξεις, ιδεολογίες. Έχει γίνει πολλών ανθρώπων πια αυτή η υπόθεση.

-Μια και µιλάµε κυρίως για σας, προσωπικά, µε βάση την πολιτική που ακο­λουθεί η συγκεκριµένη κυβέρνηση, ενώ εσείς θεωρείστε πιο αριστερός, δεν έχετε πρόβληµα συνεργασίας µε τη "Δηµοτική Αλλαγή"; Εξη­γήστε µας και τη στάση του τότε ΚΚΕ Ε­σωτερικού στις δηµοτικές εκλογές του 1986, δηλαδή κατά πόσον οι συνεργασίες του ΚΚΕ Εσωτερικού ήταν ευκαιριακές.
-Κατ' αρχάς θέλω να πω ότι αυτή τη στιγµή δεν έχω ιδιαίτερα προβλήµατα από τη συνεργασία, γιατί υπάρχει ένα πρόγραµµα συνεργασίας το οποίο είναι δηµόσιο κείµενο και µε βάση το πρόγραµµα και τις δεσµεύσεις που υπάρχουν σ' αυτό υπάρχει συνεργασία. Με βάση λοιπόν αυτή τη λογική, να συντε­λείται µια συνεργασία πάνω σ' ένα πρόγραµµα, µια συνεργασία αρχών, δεν υπάρχει πρόβληµα. Από κει και πέρα, το τότε ΚΚΕ Εσωτερι­κού, ή τώρα ΕΑΡ, δεν είχε καµία κεντρική γραµµή για το πώς θα κατεβεί στις δηµοτικές εκλογές. Αφηνε την πολιτική ευχέρεια στην τοπική κοινωνία να καθορίσει την πολιτική της και την τακτική της στις δηµοτικές ε­κλογές, ανάλογα µε τις ιδιοµορφίες σε κάθε πόλη και χωριό. Βέβαια µε µια δέσµευση: το γενικό πλαίσιο που είχε προτείνει το κόµ­µα για την Τ.Α., και είναι περίπου αυτά που σας είπα προηγουµένως, να περνά µέσα στο πρόγραµµα της συνεργασίας.

-Ας έρθουµε όµως και στα του δή­µου µας. Πόσος είναι ο προϋπολογισµός του δήµου για το 1988;
-Για το 1988 είναι 305 εκατοµµύρι­α. Αυτά θα καλύψουν τα λειτουργικά έξοδα του δήµου (µισθούς κ.λπ.) και θα γίνουν κάποια έργα, τα οποία θα είναι περιορισµένης
κλίµακας, όχι πάντως αυτής που και το Δ.Σ. έχει ψηφίσει και διεκδικεί και προσπαθεί.

-Δηλαδή, ποια έργα θ' αρχίσουν µέσα στο 1988 και πώς θα χρηµατοδοτηθούν;
-Κατ' αρχάς, µέσα στο 1988 θα συνεχιστούν κάποια έργα τα οποία ήδη γίνο­νται, είτε από το δήµο είτε από άλλους φο­ρείς. Γιατί υπάρχουν και κάποια πράγµατα για τα οποία δεν είναι µόνο ο δήµος. Για µεν το δήµο, συνεχίζονται τα έργα αξιοποίησης και ανάπλασης στην περιοχή Κρύα. Θα συνε­χιστεί ένα πρόγραµµα κατασκευής δηµοτικής οδοποιίας, µε διάνοιξη καινούργιων δρόµων, επισκευή παλιών, διαπλατύνσεις κ.λπ. Θα κατασκευαστεί η γέφυρα της οδού Αισχύλου στο ποτάµι της Ερκυνας. Η Αισχύλου συν­δέει την ανατολική µε τη δυτική πλευρά της πόλης, στο ύψος που είναι ο χώρος του Διοικητηρίου. Δηλαδή, µε την κατασκευή της γέφυρας θα διανοιχθεί ολόκληρη η οδός Αι­σχύλου που θ' αποσυµφορήσει την κίνηση σε µεγάλο βαθµό. Ακόµα, θα ολοκληρωθεί το µικρό δηµοτικό θέατρο που γίνεται στο Πνευµατικό Κέντρο από κάτω, το οποίο θα λειτουργεί µε ερασιτεχνικούς θιάσους και το Δηµοτικό Θεατρικό Εργαστήρι.
Θα διαµορφωθούν κάποιες πλατείες. Μια πλατεία που θα δηµιουργηθεί θα είναι το παλιό νεκροταφείο της Αγίας Παρασκευής, όπου έχουν αρχίσει οι σχετικές εργασίες. Ε­νας άλλος χώρος θα είναι στο Ζαγαρά, ψηλά στην Καλαµκανού. Μια άλλη πλατεία είναι στα Παλιά Σφαγεία, όπου αυτή τη στιγµή έχει αρχίσει κατεδάφιση για να διαµορφωθεί ο χώρος. Θα διαµορφωθεί ο χώρος ανάµεσα στο Α' Γυµνάσιο και το άγαλµα του Μπούσγου και θα παραχωρηθεί στους µαθητές του σχο­λείου. Το παλιό Γ΄ Δηµοτικό σχολείο θα δι­αµορφωθεί σε µια µικτή λειτουργική χρήση: θα υπάρχει πολιτιστικό κέντρο, κέντρο γει­τονιάς και νηπιαγωγείο. Επίσης, θα γίνει µια εκτεταµένη αλλαγή του ηλεκτροφωτισµού της πόλης, που πιστεύουµε ότι σε δύο χρόνια, το '89 δηλαδή, θα αποπερατωθεί. Πρόκειται για ένα σύστηµα καινούργιο που είναι καλύτερο, πιο ποιοτικό και πιο φθηνό. Θα συνεχιστεί η κατασκευή πεζοδροµίων, µια και αυτό το πρόβληµα είναι ιδιαίτερα οξυμµένο στην πόλη, καθώς και η δεντροφύτευση κοινοχρήστων χώρων. Ανάµεσα σ' αυτά, είναι και οι δύο δρόµοι προς το καινούργιο σχολείο, αυτός από την οδό Θεσσαλονίκης και ο άλλος από την Αθηνών, οι οποίοι έχουν ξεκινήσει και θα τελειώσουν φέτος.

-Όλα αυτά θ' αρχίσουν. Θα τελει­ώσουν µέσα στο '88;
-Aυτά σχεδόν θα τελειώσουν. Δεν έχω πει καλά-καλά αυτά που θ' αρχίσουν.

-Για τον Συvoικισµό δεν έχει προ­βλεφθεί τίποτα;

-Για τον Συνοικισµό, το ξέχασα, συ­νεχίζεται και θα τελειώσει, όχι κοµπλέ, όµως κατάλληλο για χρησιµοποίηση, το γήπεδο του Συνοικισµού και θα κατασκευαστούν κάποιοι δρόµοι στο δίκτυο της δηµοτικής οδοποιίας. Εκτός αυτoύ, θα συνεχιστεί το έργο της απο­χέτευσης, που είναι έργο της ΔΕΥΑΛ.
Η ΔΕΥΑΛ λέγεται βέβαια δηµοτική ε­πιχείρηση, αλλά δεν έχει άµεση διοίκηση από τον δήµο. Εχει δικό της διοικητικό συµβού­λιο. Η ΔΕΥΑΛ, λοιπόν, θα συνεχίσει τη δια­µόρφωση του ποταµιού, παράλληλα όµως ε­µείς ως δήµος µελετάµε το χώρο εκεί όπου γί­νονται διαπλατύνσεις πώς θα διαµορφωθεί. Π.χ. πίσω απ' τον Απόλλωνα.
Η ΔΕΥΑΛ, παράλληλα, θα ξεκινήσει την κατασκευή του κέντρου βιολογικού καθα­ρισµού των λυµάτων της πόλης που είναι στ' ανατολικά, µετά την Κοϊτσανόραχη. Ηδη πρόπερσι αγόρασε το οικόπεδο, ο κεντρικός αγωγός που φτάνει στο κέντρο βιολογικού καθαρισµού έχει κατασκευαστεί και έχει συν­δεθεί µε κάποια µικρά κοµµάτια της πόλης.

-Η ΔΕΥΑΛ από ποιον χρηµατοδο­τείται;
-Οι υπηρεσίες αυτές -σύµφωνα µε τον νόµο- είναι ανταποδοτικές.

-Νοµίζουµε ότι στη Λιβαδειά η ει­σφορά προς την ΔΕΥΑΛ είvαι υπέρµετρα υψηλή.
-Νοµίζω ότι δεν είναι έτσι. Βέβαια, για το καθεστώς λιτότητας και το πουγγί των λαϊκών στρωµάτων είναι ακριβά. Όµως εκτιμώ ότι δεν είναι από τις ακριβότερες αλλά από τις φθηνότερες η ΔΕΥΑΛ, σχετικά µε άλλες ελληνικές πόλεις. Την αύξηση του 80% ήταν υποχρεωµένη από τον νόµο να την κάνει πρόπερσι. Πάντως, συγκρινόµενη µε τις αντί­στοιχες υπηρεσίες άλλων πόλεων είναι η φθηνότερη, θα έλεγα. Εκείνο που θα ήταν µεµπτό, αλλά κανείς βέβαια δεν βρέθηκε να την κατηγορήσει, θα ήταν το αν έκανε σπατά­λη σε προσωπικό ή µηχανήµατα.

-Avταπoδoτικός σηµαίνει παρεχόµε­νες υπηρεσίες ανάλογες του ποσού που κατα­βάλλεται. 'Οµως, σε µερικές συvoικίες, οι υπηρεσίες είναι πολύ χαµηλές. Π.χ. ο Συνοικι­σµός έχει πρόβληµα νερού.
-Δεν υπάρχει συνοικία χωρίς νερό σήµερα. Ηδη η ΔΕΥΑΛ έλυσε το υδρευτικό οριστικά και για οποιαδήποτε εποχή ή µέρα. Επίσης άρχισε ένα έργο ζωής, το απoχετευτι­κό, προϋπολογισµού πάνω από δύο δισ., και κανένας άλλος δήµος δεν ξεκίνησε τέτοιο έρ­γο. Βέβαια δεν άρκεσε µια τετραετία και ίσως χρειαστεί και τρίτη για να ολοκληρωθεί. Ό­µως το αρχίσαµε και, βέβαια, δεν είναι έργο βιτρίνας.

-Φανταζόµαστε ότι -επειδή έχουµε πικρή προσωπική πείρα- θα δεχτείτε πολλές απαντήσεις για το πρόβληµα του νερού.
-Aυτό είναι λυµένο οριστικά από πέρυσι, και το λέµε δηµόσια, σ' όλη τη Λι­βαδειά.

-Μα ακό­µα και το περασµένο καλoκαίρι υπήρχε πρόβληµα νερού, όχι σ' ένα σπίτι, αλλά σε µια ευρύτερη περιοχή του Συνοικισμού.
-Aυτή τη στιγµή ξέρω ότι όλο το δίκτυο ύδρευσης έχει τελειώσει. Απλώς διορ­θώνεται η κατάσταση εκεί όπου το δίκτυο εί­ναι παλιό, δηλαδή κάπου σπασµένο ή µικρής διατοµής. Aυτό όµως είναι θέµα ρoυτίνας και συντήρησης. Πάντως, σαν πρόβληµα δεν υπάρ­χει.

-Εµείς θα διατηρήσουµε τις επιφυ­λάξεις µας. Τώρα, γενικότερα για τη Λιβαδειά, έ­χετε όραµα, ως δηµοτική αρχή, ή απλώς "µπαλώνετε"; Εµείς δεν θα σας αποδώσουµε εύσηµα όταν ως δηµοτική αρχή µας λύσετε τα βασικά βιοτικά προβλήµατα (ύδρευση, α­ποχέτευση). Το θεωρούµε υποχρέωση δική σας ή οποιασδήποτε δηµοτικής αρχής. Θεω­ρούµε ότι η Λιβαδειά χρειάζεται ανάπλαση, µε κραυγαλέο παράδειγµα την κεντρική πλα­τεία που νοµίζουµε ότι δεν υπάρχει. Δεν ξέ­ρουµε αν εσείς πιστεύετε ότι έχoυµε πλατεία. Με λίγα λόγια, όταν φύγετε, η Λιβαδειά θα είναι όπως ήταν πριν, έστω µε λυµένα τα βασικά της προβλήµατα;
-Η Λιβαδειά είναι η πόλη που έχει τα φοβερά προβλήµατα. Και δυστυχώς, ήµα­στε άτυχοι -αν το θέλετε-, γιατί, όταν ανα­λάβαµε το δήµο, δεν ήταν λυµένο κανένα απ' τα βασικά προβλήµατα για να µπορέσουµε να βάλουµε προβλήµατα ανάπτυξης της πόλης. Ι­εραρχήσαµε λοιπόν τα προβλήµατα και ξεκι­νήσαµε να λύσουµε τα βασικά (ακούτε τι πο­σά χρειάζονται). Παράλληλα, όµως, δεν µας έ­φυγε καθόλου τόσο από τη σκέψη, όσο και από τη δράση και διεκδίκηση αυτό το οποίο εµείς συνολικά ονοµάζουµε "Ανάπτυξη της Πόλης".
Πρόκειται για προβλήµατα που αφο­ρούν την οικονοµική ανάπτυξή της. Μετά την παράκαµψη της πόλης από την Εθνική Οδό και το σταµάτηµα των εκκοκιστηρίων, αν δεν υπήρχε η ΠΕΣΙΝΕ και κατά δεύτερο λόγο η Κωπαΐδα, θα ήταν ένα µικρό χωριό. Ευτυχώς που υπάρχει η ΠΕΣΙΝΕ και δηµιουργεί ε­µπορική κίνηση και βέβαια οι κάτοικοι, οι εργάτες του εργοστασίου και η καλυτέρευση των εισοδηµάτων των αγροτών.

Αρα υπάρχει πρόβληµα οικονοµικής ανάπτυξης. Πιστεύουµε ότι το πρόβληµα µπο­ρεί να λυθεί: α) Οταν η Λιβαδειά αναπτυχθεί διοικητικά ως πρωτεύουσα νοµού, β) τουρι­στικά και γ) βιοµηχανικά και βιοτεχνικά, όχι εδώ, στην περιφέρειά της. Ο στόχος λοιπόν της δηµοτικής αρχής είναι αυτά τα τρία επί­πεδα. Γι' αυτό ακριβώς ήταν κεντρική µας ε­πιδίωξη η αγορά οικοπέδου και η έναρξη κα­τασκευής του Διοικητηρίου, και δεύτερον η αρχή κατασκευής του Νοσοκοµείου διακοσίων κλινών, και κόστους 2,5 δισ. Αυτά για τη διοικητική ανάπτυξη.
Τουριστικά, θα ολοκληρώσουµε τα έρ­γα της Κρύας, ώστε η Λιβαδειά να αποτελέσει τόπο παραµονής των ταξιδιωτών που πάνε για Δελφούς, Παρνασσό, Οσιο Λουκά.
Τέλος, στα βόρεια του νοµού, προς τη διασταύρωση της Δαύλειας να γίνει η βι­οµηχανική ζώνη. Διαλέξαµε αυτό το σηµείο για να προσελκυθεί και η επαρχία Λοκρίδας. Εκεί λέµε να υπάρχουν βιοµηχανίες υψηλής τεχνολογίας.

-Ο δήµος µπορεί σ' αυτά να παίξει ουσιαστικό ρόλο, ή απλώς διεκδικεί;
-Σ' αυτές τις υποθέσεις ο ρόλος του δήµου είναι κυρίως διεκδικητικός. Βέ­βαια, ο δήµαρχος µετέχει µε δικαίωµα ψήφου στο Νοµαρχιακό Συµβούλιο και ειδικά ο δή­µαρχος Λεβαδέων έχει εκλεγεί πρόεδρος της ΤΕΔΚ και επηρεάζει µέσα από εκεί προς την υλοποίηση των στόχων µας. Μέσα στις µελλοντικές µας επιδιώξεις είναι και η κατασκευή βιοτεχνικού πάρκου στην περιοχή του εργοστασίου Προσοψίων, ώ­στε να φύγουν οι βιοτεχνίες µέσα απ' την πό­λη και να πάνε να λειτουργήσουν εκεί, οργα­νωµένα. Για να γίνει όµως αυτό, πρέπει να χρηµατοδοτηθεί το όλον έργο από το υπουρ­γείο Εθνικής Οικονοµίας.

-Ας έρθoυµε τώρα σ' ένα άλλο πρόβληµα της πόλης. Η κυκλoφoρία στην πόλη είναι ιδιαίτερα αυξηµένη. Η κατάσταση χειροτερεύει λόγω ανεπάρκειας των δρόµων. Μέχρι τώρα δεν έχετε κάνει τίποτα. Τουλάχι­στον θα γίνει κάτι;
-Εµείς, στηριζόµενοι στην οι­κονοµική ανάπτυξη που σας είπα προηγουµέ­νως, συνεχίζουµε για την ανάπτυξη της πόλης σε κοινωνικά και πολιτιστικά µεγέθη. Εδώ πρώτα-πρώτα βάζουµε την ποιότητα ζωής, την παροχή υπηρεσιών, το περιβάλλον. Ανά­µεσα βέβαια, σ' αυτά είναι και το κυκλοφο­ριακό που είναι ιδιαίτερα οξυµμένο. Την ιδι­αίτερη όξυνση νοµίζω ότι την προκαλεί το γεγονός ότι η Εθνική Οδός περνάει µέσα από την πόλη. Το Δ.Σ., µε οµόφωνο ψήφισµά του, ζητάει να γίνει παρακαµπτήριος της πό­λης. Eίδαµε, µαζί µε τον κ. δήµαρχο, τον κ. Κουλουµπή και ήδη συντάσσεται η οριστική µελέτη. Ο κ. Κουλουµπής υποσχέθηκε ότι αν το κόστος είναι κάτω του ενός δισ., ο δρόµος θα αρχίσει να κατασκευάζεται. Αν είναι πα­ραπάνω, τότε επιφυλάσσεται, είναι θέµα ΚΥΣΥΜ. Παράλληλα εµείς θα κατασκευά­σουµε την Αισχύλου, αλλά το πρόβληµα θα λυθεί οριστικά µόνο µε την παράκαµψη.

-Μα και µέσα στην πόλη υπάρχει πρόβληµα, και κυρίως παρκαρίσµατος.
-Θα φτάσω εκεί. Είναι ένα δεύτερο θέµα, και εµείς ήδη διεκδικούµε την περιοχή του παλιού σινεµά "Ερκυνα", για να γίνει το πρώτο πάρκινγκ. Δεν ανήκει ο χώρος ούτε στο δήµο ούτε στο δηµόσιο, ανήκει σε ιδι­ώτες. Βρισκόµαστε σε συνεννόηση αλλά, ακό­µα κι αν δεν τα βρούµε, θα προχωρήσουµε σε αναγκαστική απαλλοτρίωση. Επίσης, διεκ­δικούµε από τον ΕΟΤ το οικόπεδο δίπλα από το Γαλλικό Ινστιτούτο µαζί µε τα δύο σπίτια πιο πάνω. Αυτοί είναι οι δύο στόχοι µας και πιστεύουµε ότι, αν τα καταφέρουµε, θα ανα­κουφιστεί λίγο το πρόβληµα.
Ενα άλλο θέµα για εµάς είναι το σχέ­διο πόλης.

Τα σχέδια που υπήρχαν ήταν ένα του '54 και ένα του '71. Εµείς, αφού µελε­τήσαµε τις βασικές λειτουργίες της πόλης και είδαµε σηµεία όπου µπορούµε να παρέµβουµε (κοινόχρηστοι χώροι, γκαράζ), ψηφίσαµε τον Δεκέµβριο του '86 το Γενικό Πολεοδοµικό Σχέδιο της πόλης και ήδη ξεκινάει η µελέτη αναθεώρησης και επέκτασης του σχεδίου πό­λης. Θα γίνει µια µικρή επέκταση προς τα δυτικά και µια αναθεώρηση εσωτερικά. Επί­σης, θα χρησιµοποιήσουµε ένα καινούργιο εργαλείο για να ανοίξουµε γρήγορα τους δρό­µους στις περιοχές όπου θα γίνει η επέκταση. Είναι ακριβώς ένας άλλος τοµέας που θέλου­µε να επέµβουµε, σ' αυτό που λέµε ποιότητα ζωής.
Ο τρίτος τοµέας είναι τα πολιτιστικά. Νοµίζω ότι κι εκεί κάναµε κάποια βήµατα, κατ΄αρχάς µε τη Δηµοτική Οµάδα, ενώ το Δηµοτικό Θέατρο ξεκινάει µια δουλειά υπο­δοµής, και κατά δεύτερο λόγο δηµιουργήσαµε τη δηµοτική χορωδία, η οποία µάλιστα ήδη έδωσε τις πρώτες παραστάσεις. Εδώ θα ήθελα να κάνω έκκληση προς τους νέους συνδηµό­τες να την επανδρώσουν. Στόχος είναι η δη­µιουργία µουσικής σχολής ή ωδείου στην πόλη. Ελπίζω ότι αυτό το φθινόπωρο θα µπορέσει να λειτουργήσει. Το θέµα το χειρί­ζεται προσωπικά ο κ. δήµαρχος µια και τα πολιτιστικά είναι ... το µεράκι του.

-Για πείτε µας, λοιπόν, πόσα χρήµα­τα ξοδεύτηκαν πέρυσι για πολιτιστικούς σκο­πούς; Ενδιαφερόµαστε κυρίως για τους νέους και βέβαια βγάλτε τα χρήµατα που δαπανήθηκαν για ετήσιες εκδηλώσεις (Πάσχα, Τροφώνεια κ.λπ.).
-Δεν είµαι έτοιµος να σας απαντή­σω. Πάντως, νοµίζω ότι πρέπει να περι­ληφθούν στο ποσό και τα χρήµατα για τις ετήσιες εκδηλώσεις, γιατί νοµίζω ότι σ' αυτές οι νέοι συµµετέχουν τόσο σαν θεατές, όσο και σαν εκτελεστές (µουσικά συγκροτήµατα, χορευτικά). Και βέβαια δικός µας στόχος εί­ναι η δουλειά που γίνεται από τοπικά συγκροτήµατα να προβάλλεται µέσα απ' τις εκδηλώσεις του δήµου.

-Εµείς, ξεκινώντας αντίστροφα και έχοντας την άποψη ότι η Λιβαδειά είναι σχε­δόν πολιτιστικά νεκρή πόλη, φτάνουµε ξανά στο προηγούµενο ερώτηµα. Υπάρχουν, δηλα­δή, τα χρήµατα, ώστε να µπορεί να υπάρξει µια κάποια πολιτιστική άνθηση στη Λιβαδειά;
-Οτι δεν γίνεται πολιτιστική κο­σµογονία, είναι βέβαιο. Επίσης, ότι είµαστε κάτω από εκεί που θα µπορούσαµε να είµα­στε είναι κι αυτό σίγουρο. Οµως, δεν µπο­ρούµε να πούµε ότι δεν γίνεται τίποτα. Κι ε­γώ δεν είµαι ικανοποιηµένος. Πιστεύω ότι θα µπορούσαµε να κάνουµε περισσότερα. Και όχι µόνο εµείς ως δήµος, αλλά και οι διάφοροι φορείς. Γιατί η πολιτιστική κίνηση δεν εξαρ­τάται µόνο απ' την πολιτιστική πολιτική του δήµου. Γι' αυτό και εµείς αποφασίσαµε ότι είναι προτιµότερο να κάνουµε µια στροφή στο να δηµιουργήσουµε πολιτιστική υποδοµή που να αντέχει και να δηµιουργεί ευκαιρίες στους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την πολιτιστική ζωή της πόλης.

Δεν προτιµήσαµε να φέρουµε π.χ. δύο γνωστά µουσικά συ­γκροτήµατα, γιατί πιστεύουµε ότι δεν θα πρόσφερε στην πόλη, θα ήταν απλώς βιτρίνα. Φτιάξαµε το στέκι νεολαίας και από φέτος θα επαναλειτουργήσει µ' έναν τρόπο πιο κοντά στα προβλήµατα και στις ανησυχίες των νέ­ων και όχι µόνο σαν καφενείο. Νοµίζω ότι ό­λα τα παραπάνω είναι σηµαντικά και θετικά βήµατα ως προς τη δηµιουργία πολιτιστικής υποδοµής. Πάντως, να σηµειώσω ότι δεν βρή­καµε κάτι και το εγκαταλείψαµε, ούτε από τις προηγούµενες δηµοτικές αρχές ούτε από τους συλλόγους.

-Δηλαδή, εκτός από τη χορωδία και το στέκι νεολαίας δεν έχει δηµιουργηθεί από πλευράς δήµου τίποτα άλλο;
-Από πλευράς δήµου, όχι. Βέβαια, διατέθηκαν κάποια κονδύλια στο να ενισχυ­θούν σωµατεία και πολιτιστικοί σύλλογοι, ό­πως επίσης και αθλητικές εκδηλώσεις και θα αναφέρω τον ΑΚΟΛ, ο οποίος έχει βασικό συµπαραστάτη το δήµο, το δε δυναµικό του αποτελείται από 600 - 700 αθλητές.

-Μια και επεκταθήκαµε στα αθλητι­κά, στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε σε αθηναϊκό ξενοδοχείο για τον Λεβαδειακό ήταν παρών και ο κ. δήμαρχος. Πώς κρίνετε εσείς την υποστήριξη που ο κ. δήμαρχος έδωσε σε μια -τελικά- ιδιωτική εταιρεία;
-Δεν υπερασπίστηκε τα συμφέροντα μιας ιδιωτικής εταιρείας μόνο. Ο Λεβαδεια­κός αφορά όλη την πόλη. Αυτή τη στιγμή, βέβαια, διοικείται από μια Α.Ε., αλλά όμως τα προβλήματα του Λεβαδειακού αφορούν ά­μεσα ή έμμεσα όλη την πόλη. Νομίζω ότι ο κ. δήμαρχος όφειλε και καλά έκανε να συ­μπαρασταθεί στον Λεβαδειακό. Εκεί που θα μπορούσε να κατηγορηθεί είναι αν κατέφευγε σε αθέμιτα μέσα. Για τα δίκαια αιτήματά του ο Λεβαδειακός θα έχει τη συμπαράστασή μας, ανεξάρτητα αν αυτή τη στιγμή διoικείται από μία Α.Ε.

-Κατ' επέκτασιν, λοιπόν, κατά πόσον οι αποφάσεις του Δ.Σ. επηρεάζονται από ιδι­ωτικά συμφέροντα όχι μόνο μιας εταιρείας, αλλά και συντεχνιακά. Π.χ. αν ο εμπορικός σύλλογoς της πόλης μπορεί να αποτρέψει τη μεταφορά των ΚΤΕΛ . Το παράδειγμα είναι τελείως τυχαίο.
-Οπωσδήποτε υπάρχει κάποιος επη­ρεασμός, είτε τα συμφέροντα είναι δίκαια είτε είναι άδικα - γιατί υπάρχουν συμφέροντα και των δύο κατηγοριών. Υπάρχουν συμφέροντα δίκαια που αδικούνται από κάποια επιλογή του δήμου και συνεπώς έχουμε διαμαρτυρίες. Υπάρχουν και άδικα συμφέροντα τα οποία αδικούνται ή ευνοούνται, με αποτέλεσμα να υ­πάρχουν ένα σωρό αντιδράσεις. Υπάρχει λοιπόν ένας αλληλοεπηρεασμός. Τώρα, όσον αφορά το βαθμό επηρεασμού, εγώ πιστεύω ό­τι το Δ.Σ. αυτή τη στιγμή είναι το καλύτερο δυνατό και δέχεται όσο το δυνατόν τις λιγό­τερες επιδράσεις. Εδώ θα πω ότι ξέρω απ' το προηγούμενο Δ.Σ. αλλά και παλιότερα, όπου κυρίως λειτουργούσε ο κομματάρχης με τους συγγενείς του. Πάντως γι' αυτό το Δ.Σ. λέω ότι είναι το καλύτερο δυνατό και σας καλώ να δείτε τις περισσότερες αποφάσεις του που είναι σχεδόν ομόφωνες ή με μεγάλες πλειο­ψηφίες, ανεξάρτητα από τις κομματικές αντι­θέσεις που υπάρχουν μέσα στο Δ.Σ.

-Ομως, τώρα τελευταία μάθαμε ότι υπήρξαν τριβές στο Δ.Σ. με αφορμή το νέο ΓΟΚ και την προσθήκη ενός ορόφου. Κατά πόσο λοιπόν είναι εύθραυστες οι φαινομενικά αγαστές σχέσεις μεταξύ των παρατάξεων στο Δ.Σ. όταν θίγονται μεγάλα συμφέροντα;
-Υπάρχουν τριβές και μάλιστα το θέμα που αναφέρατε έφτασε και ώς την τοπι­κή δημοσιότητα. Πρόκειται για το θέμα του ύψους των οικοδομών στη Λιβαδειά. Το Δ.Σ. έχει ήδη πάρει μια απόφαση. Κατ' αρχάς, ο νέος ΓΟΚ καθιέρωσε ύψη πολύ μεγάλα για τα δεδομένα της πόλης. Θεωρητικά, και πριν από την απόφαση, είχε κάποιος τη δυνατότητα να κατασκευάσει κτίριο εννέα ορόφων. Μπήκε έ­να θέμα στο Δ.Σ. πέρυσι -είχε μπει και το '84, αλλά τότε το Δ.Σ., πιεσμένο ίσως από τα συμφέροντα που λέγαμε πριν, δεν μπόρεσε να το ψηφίσει- και πάρθηκε η απόφαση, παρ' ότι υπήρχε ισχυρή μειοψηφία κατά της μείωσης του μεγίστου ύψους. Καθόριζε το μέγιστο ύψος στα 14.5 μέτρα.

Δημιουργήθηκε μεγάλη φασαρία, γιατί υπήρχαν και εξακο­λουθούν να υπάρχουν συμφέροντα που θίγο­νται και εδώ, όχι μόνο σύμπνοια δεν υπήρχε, αλλά υπήρξαν και συγκρούσεις. Η απόφαση του Δ.Σ. είχε την έννοια να προλάβει κάποια γεγονότα. Επειτα από προσεκτικότερη μελέτη του θέματος, με βάση την αναθεώρηση του σχεδίου πόλης, ο δήμος θα καθορίζει -ίσως και κατά τετράγωνο - το μέγιστο ύψος. Για τον Συνοικισμό υπάρχει η δυνατότητα και θα περάσει μια ελαφρά αύξηση του συντελεστή δόμησης που θα είναι γύρω στο 30%.

-Με βάση αυτή την απόφαση εκδη­λώθηκε μια αντίδραση από το σώμα των μη­χανικών - πολιτικών και αρχιτεκτόνων.
-Από μια μερίδα και μάλιστα τη μειοψηφία.

-Πείτε μας ως μηχανικός. Ένα κτήριο πρέπει να είναι χαμηλό και πλατύ για να είναι όμορφο;
-Οχι βέβαια.

-Τότε ποια είναι η σκοπιμότητα της απόφασης, τη στιγμή μάλιστα που το ύψος των κτηρίων θα το καθορίσουν κι άλλοι πα­ράγοντες, κυρίως oικoνoμικoί. Δηλαδή, αν η πόλη δεν αναπτύσσεται οικονομικά, κανένας δεν θα κατασκευάσει 9ώροφο κτίριο. Θα μπορούσε κάλλιστα το Δ.Σ. να αποφασίσει για υποχρεωτικούς χώρους πρασίνου ή γκαράζ στις καινούργιες πολυκατoικίες.
-Οπωσδήποτε το όμορφο είναι κα­θαρά υποκειμενικό. Υπάρχουν όμως και κάποια πράγµατα αναµφισβήτητα. Κι εδώ θα πώ: Δεν µπορείς να δίνεις τη δυνατότητα κατα­σκευής εξαώροφων κτηρίων και να κρύβεις το Κάστρο, το Ρολόι, το πράσινο κ.λπ. Επίσης, δεν µπορείς σε στενούς δρόµους να επιτρέ­πεις την κατασκευή εξαώροφων ή επταώροφων που κρύβουν τον ήλιο. Υπάρχουν επίσης έ­ντονες κλίσεις στην πόλη. Τελικά, ουσιαστικά τα συµφέροντα που εθίγησαν ήταν συµφέρο­ντα κάποιων κατασκευαστών.

Η αύξηση του αριθµού των ορόφων θα είχε ως αποτέλεσµα µια υπερεκµετάλλευση, µε διάφορες παρανο­µίες, των υπογείων χώρων µε τη δηµιουργία διαµερισµάτων κ.λπ., κατά παράβαση του συντελεστή δόµησης. Είναι ένας έµµεσος τρό­πος ν' αυξάνεται, παράνοµα βέβαια, ο συντε­λεστής δόµησης. Γι' αυτό και επαναλαµβάνω ότι οι άνθρωποι που κυρίως διαµαρτυρήθη­καν είχαν προσωπικά συµφέροντα. Οσον α­φορά το µύθο ότι το σώµα των µηχανικών διαµαρτυρήθηκε, σας λέω ότι στην κινητο­ποίηση κάποιων µηχανικών το µεγάλο σώµα των µηχανικών δεν ακολούθησε, δεν συµµε­τείχε.

-Πείτε µας, οι µόνες διαµαρτυρίες που γίvoνται στο δήµο είναι όταν κάποια α­πόφαση θίγει άµεσα προσωπικά συµφέροντα ή υπάρχουv και διαµαρτυρίες για κάπως περισ­σότερο ευρύτερα θέµατα, όπως αισθητικής, ποιότητας ζωής κ.λπ.;
-Οι συγκεκριµένοι άνθρωποι δεν είχαν ξαναδιαµαρτυρηθεί για τίποτε άλλο, παρά τώρα, που εθίγησαν άµεσα.

-Όχι µόνο οι συγκεκριµένοι. Γενι­κότερα, υπάρχει µια συvεργασία του δήµου µε τον πολίτη;
-Υπάρχει συνεργασία, αλλά πρέπει να την αναπτύξουµε ακόµα περισσότε­ρο, έτσι ώστε το στοιχείο της λαϊκής συµµε­τοχής να γίνει εντονότερο και καθοριστικό. Νοµίζω ότι εκείνος που µπορεί να αναπτύξει τη λαϊκή συµµετοχή είναι ο δήµος και πρέπει να το κάνει, ώστε να αξιοποιήσει δηµιουργικά τις αστείρευτες δυνάµεις που έχει ο λαός.

-Ας επανέλθουµε στο οικιστικά. Ποιες είναι οι ευθύνες του δήµου για την κατασκευή, τελευταία, πολλών γιγαντιαίων πολυκατοικιών µε διαµερίσµατα-κλουβιά και µε τις γνωστές απ' αυτά συvέπειες. Και καλά µέχρι τώρα, ο γέγovε γέγονε. Θα συνεχιστεί όµως αυτό;
-Νοµίζω ότι ο δήµος βρίσκεται στην κατεύθυνση του να "βάλει φρένο" στην κατα­σκευή αυτών των πραγµατικών κλουβιών, ό­πως σωστά τα χαρακτηρίσατε. Ο δήµος ασχο­λείται µε το σχέδιο πόλης ουσιαστικά και µε την αναθεώρηση και την επέκτασή του και µε την προσπάθεια να δηµιουργηθούν οι συv­θήκες για οργανωµένη δόµηση για κατοικία νέων ανθρώπων. Στην περιοχή του Πέρα Χω­ριού γίνεται µια µελέτη του οικισµού µαζί µε µια δασική έκταση, έτσι ώστε να εξασφαλι­στεί γη και να χρησιµοποιηθεί για κατοικία.

Για να δούµε λοιπόν το πρόβληµα και των φτωχών στρωµάτων αλλά και µια άλλη ποιό­τητα στην κατοικία, γίνεται, µε πρωτοβουλία του δήµου, µια µελέτη του χώρου από τα Τζιµέικα ώς το Πέρα Χωριό, όπου εκεί θα γίνουν οι καινούργιες εργατικές κατοικίες κα­τά τρόπο αξιοπρεπή - όχι γκέτο- και θα ε­ξασφαλιστεί έκταση στον δήµο για να κάνει οικιστική πολιτική για νέα ζευγάρια, έξω απ' αυτά της Εργατικής Κατοικίας. Είναι, θα 'λε­γα, µια καλή αρχή για εναλλακτικό τρόπο κα­τασκευής κατοικιών στη Λιβαδειά.

-Υπάρχει Δηµοτικό Κτηµατολόγιο;

-Οχι, όπως δεν υπάρχει ούτε Εθνι­κό Κτηµατολόγιο. Απλώς υπάρχουν εδώ κά­ποια πράγµατα, πολύ περιορισµένα, για κά­ποια µικρά δηµοτικά ακίνητα. Εδώ πρέπει να σας πω ότι ο Δήµος Λεβαδέων είναι από τους ελάχιστους στη χώρα µας, που δεν έχει ούτε µια έκταση του δηµοσίου στην πόλη ούτε µια δωρεά, έτσι ώστε να µπορέσει να κάνει κά­ποια επέµβαση, κάποιο έργο. Ο,τι λοιπόν κι αν επιχειρήσουµε, πρέπει πρώτα να απαλλο­τριώσουµε µε τις πολύ µεγάλες τιµές της Λι­βαδειάς.

-Να έρθουµε και στα αθλητικά. Το εθνικό στάδιο νοµίζουµε ότι είναι ανεπαρκές. Υπάρχουv κάποια προγραµµατισµένα έργα;
-Εδώ υπάρχει µια είδηση που τη µαθαίνετε πρώτοι. Εγκρίθηκε και θ' αρχίσει µέσα στο '88 η κατασκευή του κλειστού γυ­µναστηρίου της Λιβαδειάς. Θα είναι περίπου 1.500 θέσεων. θα κατασκευαστεί στην περιοχή κάτω από την Τεχνική Σχολή. Για το '88 προβλέπονται 30 εκατ. δραχµές.
Επίσης κατασκευάσαµε το δηµοτικό γήπεδο Συνοικισµού και η Τεχνική Υπηρεσία του δήμου κάνει μελέτη για την κατασκευή ενός μικρού αθλητικού κέντρου στην Τουρκοπούλα Τσουκαλάδων, όπου θα γίνουν γήπεδα τένις και μπάσκετ.

-Πολλά δεν μας τα λέτε, κ. αντιδή­μαρχε; Όλα αυτά με 305 εκατομμύρια;
-Κάποια πράγματα είναι του δήμου, αλλά άλλα, όπως π.χ. το κλειστό γυμναστή­ριο, είναι της ΓΓΑ. Είναι αυτά που διεκδι­κούμε.

-Το πολιτικό μήνυμα των καιρών είναι ότι "δεν πιστεύουμε ότι θα γίνουν κά­ποια πράγματα χωρίς χρήματα, όσο κι αν υ­πάρχουν δεσμεύσεις" . Δηλαδή, φαντάζεστε ότι θα παρουσιάσετε μια διαφορετική Λιβαδειά άμα τη λήξει της θητείας σας;
-Σαφώς. Πάντως, δεν θα κάνω απο­λογισμό. Ο,τι φτιάξαμε, φτιάξαμε, δεν χρει­άζεται να αναφερθούν, μπήκαν σε λαϊκή επι­δοκιμασία και ο κόσμος ψήφισε με τον α' ή β' τρόπο. Εμείς, αυτά τα πράγματα για τα ο­ποία μας ψήφισε ο λαός, αυτά προσπαθούμε να υλοποιήσουμε. Για να επανέλθω στον προ­ϋπολογισμό, είναι 305 εκατομμύρια. Εμείς, κάποια πράγματα θα κάνουμε μ' αυτά τα χρήματα. Από εκεί και πέρα, διεκδικούμε και άλλα, ώστε να γίνουν στην πόλη μας από τους κεντρικούς φορείς. Π.χ. ο ΕΟΤ χρηματοδοτεί το ανοιχτό θέατρο στην Κρύα και τα έργα μέχρι το τουριστικό περί­πτερο, έπειτα από δικές μας πιέσεις, ή το νο­σοκομείο, που θα ξεκινήσει με 300 εκα­τομμύρια από το υπουργείο Πρόνοιας.

-Ναι, αρχίζoυν αλλά πολλά δεν τε­λειώνουν. Για παράδειγμα το αποχετευτικό, πρέπει κά­ποτε να τελειώσει.
-Εμείς νομίζουμε ότι δεν καθυστε­ρούμε. Με απορροφητικότητα 400-500 ε­κατομμύρια σε τρία χρόνια δεν πάει άσχημα. Oταν τα προηγούμενα χρόνια δεν είχε δοθεί ούτε δραχμή.

-Εμάς δεν μας ικανοποιούν ιδιαίτε­ρα οι συγκριτικές μέθοδοι.
-Κι εγώ θα συμφωνήσω μαζί σας, αλλά νομίζω ότι πάμε καλά.

-Ολα τα έργα, και κυρίως τα μεγά­λα, γίνονται με βάση τις υπάρχoυσες ανάγκες
ή με τις ανάγκες που έρχονται;
-Βάσει μελετών τα μεγάλα έργα, π.χ. αποχετευτικό - ύδρευση γίνονται με βάση μια Λιβαδειά 50.000 κατoίκων.
Σας είπα, πρώτη μας δουλειά ήταν το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο και αποτελεί για εμάς μπούσουλα και έτσι κινούμαστε, προ­γραμματίζουμε και δημιουργούμε. Αλλωστε, μην ξεχνάμε ότι είναι φοβερά τα προβλήματα της Λιβαδειάς.

-Μια και υπάρχει πρόβλημα οικονο­μικής ανεξαρτησίας του δήμου, έχει γίνει κά­ποιο ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση της ί­δρυσης δημοτικών επιχειρήσεων, εκτός από τη ΔΕΥΑΛ και το ΞENIA, ώστε να απο­κτήσει ο δήμος μια κάποια οικονομική αυτο­τέλεια;
-Είναι πράγματι οι δημοτικές επι­χειρήσεις μια πρόκληση για την Τ.Α. Επειτα από αγώνες καταφέραμε να πάρουμε το ΞΕ­ΝΙΑ και δεν το δώσαμε σε ιδιώτη, αλλά συ­στήσαμε μια αμιγή δημοτική επιχείρηση, που ήδη άρχισε να αποφέρει τα πρώτα κέρδη. Αυτό ήταν η αρχή. Τώρα ζητάμε από τον ΕΟΤ να μας παραχωρήσει το μύλο του Ακριδόπoυλoυ, τα σπίτια των Δημακοπουλέων και του Μαγγλάρα, ώστε να αρχίσουμε τη μεγάλη επιχείρηση τουριστικής και πολιτιστι­κής ανάπτυξης.

Αυτή θα είναι ο κύριος κρί­κος ανάπτυξης από τον δήμο. Θα φτιάξουμε εστιατόρια, κέντρα διασκέδασης κ.λπ. Νομί­ζουμε ότι μπορεί να γίνει κερδοφόρα επιχεί­ρηση. Επειδή οι δημοτικές επιχειρήσεις είναι "καινόν φαινόμενον" δεν υπάρχει συσσωρευ­μένη εμπειρία και πρέπει τα βήματα να είναι προσεχτικά, ώστε να αποβαίνουν κερδοφόρες και όχι προβληματικές. Γι' αυτό, σ' αυτόν τον τομέα θα πάμε σιγά σιγά, κατόπιν με­λέτης και προσοχής.

-Εμείς, δεν έχoυμε άλλα να σας ρω­τήσουμε. Ελπίζουμε να μην έχoυμε ξεχάσει να θίξουμε κάποιο σημαντικό θέμα.
-Τότε να σας πω κι εγώ κάτι. Θέλω να χαιρετίσω την έκδοση του περιοδικού και πιστεύω ότι είναι κάτι που έλειπε απ' την πόλη. Πιστεύω, κι ακόμα περισσότερο μετά τη συζήτησή μας, ότι θα ταράξει τα λιμνάζο­ντα νερά και θα παίξει ρόλο αναπτυξιακό για την πόλη τόσο οικονομικοκοινωνικό, όσο και πολιτιστικό. Και σαν τέτοιο, εγώ θέλω να ξέ­ρετε ότι με όλες μου τις δυνάμεις θα βοηθή­σω το περιοδικό με οποιονδήποτε τρόπο μου ζητήσετε και θελήσετε.